استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و سنجش از دور به‌منظور تخمين رواناب حوضه آبريز در سال‌هاي اخير افزايش يافته است. در اين تحقيق،‏ نقشه شماره منحني رواناب با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي و تصاوير ماهواره لندست (ETM+) براي حوضه آبريز منصورآباد بيرجند و بر اساس فاکتورهايي مانند گروه هيدرولوژي خاک،‏ کاربري اراضي و پوشش گياهي تعيين شده است. نقشه وضعيت پوشش زمين با کمک شاخص‌هاي NDVI و VI تهيه شده و حوضه به سه کلاس مرتع خوب،‏ نسبتاً فقير و فقير تقسيم‌بندي شد. نقشه کاربري اراضي حوضه با استفاده از داده‌هاي ماهواره لندست و نقشه گروه هيدرولوژيکي خاک به کمک نقشه‌هاي خاک،‏ شيب،‏ کاربري اراضي،‏ تشکيلات زمين‌شناسي و بازديدهاي صحرايي تهيه شد. از تلفيق نقشه‌هاي تهيه شده در GIS و با استفاده از جدول SCS،‏ نقشه شماره منحني رواناب و سپس نقشه ضريب نگهداشت سطحي حوضه تعيين شد. براي ارزيابي صحت نتايج به‌ دست آمده از داده‌هاي اندازه‌گيري بارندگي و سيلاب در حوضه مورد مطالعه استفاده شد. نتايج نشان داد كه دبي حداكثر سيلاب محاسبه شده به كمك شماره منحني تخمين زده شده و مدل HEC-HMS با دبي مشاهده‌اي تا حدود زيادي تطابق دارد و اين امر نشان‌دهنده صحت كافي محاسبه شماره منحني تخمين زده شده است. از طرفي شماره منحني به‌ دست آمده از داده‌هاي سيلاب مشاهده‌اي با شماره منحني تخمين زده شده مقايسه شد كه ميزان خطاي 57‎/3RMSE= و 5‎/0MRE= بيانگر صحت تحقيقات است.